„Grikkland hið forna“: Munur á milli breytinga

Grískur fatnaður tók litlum breytingum í gegnum tímann. Bæði karlar og konur klæddust stuttum kytrlum. Kyrtlarnir voru oft litríkir. Um mittið hafði fólk belti. Í köldu veðri klæddist fólk kápum og hafði húfur eða hatta en í heitu veðri klæddist það sandölum í stað leðurstígvéla. Konur báru skartgripi og settu á sig andlitsfarða - einkum púður sem gerði húðina ljósari álitum. Karlar létu sér vaxa skegg þangað til [[Alexander mikli]] kom af stað þeirri tísku að raka sig.

 

 

Karlar stunduðu líkamsrækt á hverjum degi til að halda sér hraustum og reiðubúnum til að gegna herþjónustu. Næstum því hvert einasta borgríki átti að minnsta kosti einn líkamsræktarsal, þar sem einnig var baðaðstaða, fyrirlestrasalur og garður. Í flestum borgum (að Spörtu undanskilinni) máttu einungis karlar æfa í líkamsræktarsölunum og menn voru naktir þegar þeir æfðu. Hátíðir á vegum ríkisins veittu afþreyingu og skemmtun. Guðirnir voru heiðraðir með keppnum í [[tónlist]], [[leiklist]] og [[Kveðskapur|kveðskap]]. Aþeningar montuðu sig af því að í þeirra borg væri hátíð næstum því annan hvern dag. Stórar samgrískar hátíðir voru haldnar í [[Ólympía|Ólympíu]], [[Delfí]], [[Nemea|Nemeu]] og [[Isþmía|Isþmíu]]. Íþróttamenn og tónlistarmenn sem unnu þessar keppnir gátu orðið ríkir og frægir. Dýrasta og vinsælasta keppnisgreinin var kappreiðar.

{{Tengill ÚG|no}}

{{Tengill ÚG|tr}}

 

[[Flokkur:Fornþjóðir]]