„Bókmál“: Munur á milli breytinga

'''Bókmál''', bókstaflega "bók tungumál", er eitt af tveimur [[norska|norskum]], opinberum ritunarformum. Hinn staðall norsku er [[nýnorska]], það er í raun skrifað tungumál, eins og flestir Norðmenn tala mállýskur, sem í ýmsum gráðum er frábrugðin skrifaðsskrifuðu málsmáli. BokmålBókmál er nálægt og að hluta til dregið af [[Danska|Donskudönsku]] tungumáltungumáli á 19. öld. Af þeim tveimur norska mynd, bókmál er elsta og mest notaðarnotuð um landindlandið: er áætlað að 85-90% íbúa í [[Noregur|Noregi]] noti thadþað. Undantekningin er Vestur Noregi-Noregur, var meirihluti hátölurum samt notað nýnorska. BokmålErlendur ernemendur staðallsem oftastlæra kenntnorsku aðlæra erlendaoftast nemendur í norskubókmál. A íhaldssamt hornrétt staðall, almennt þekktur sem Riksmål er ekki opinbert tungumál í formi, en víða notuð af tímaritum og höfundahöfundum.

Nafnið bókmál var formlega samþykkt árið 1929 ásamt nýjum og róttækum tungumála umbætum, með það að markmiði að sameina tvö tungumál eyðublöð í ''Samnorsk'', einhvern tíma í framtíðinni. Þessum umbætum var hins vegar mætt með sterkri andstöðu upphaflega fra yfirstettinni, sem haldið eldri othography og nafn Riksmål. Eftir seinni heimsstyrjöldina baráttunni gegn Samnorsk jókst og varð meira segja ad vinsælli hreyfingu, meira eða minna fordæmalaus í Noregi til þessa dags. Seinni tungumála umbætur hafa baka margar róttækar eyðublöð í bókmál, þannig að núverandi Réttritun er nálægt því sem er advocated við stuðningsmenn Riksmål. Sameiningu tungumálið aðferð var stöðvuð af 1960-tengsl, en ekki opinberlega yfirgefin fyrr en arid 2002.