„Hrafn“: Munur á milli breytinga

Hrafninn er stærsti [[spörfugl]]inn á [[Ísland]]i og er einn af einkennisfuglum íslenskrar náttúru. Hann er algengur um allt land. Hann er staðfugl á Íslandi og duglegur að bjarga sér þegar hart er í ári.

 

Margar [[Þjóðsaga|þjóðsögur]] og frásagnir af hröfnum eru kunnar, svo ekki sé minnst á fjölda vísna, ljóða og söngtexta.

 

 

 

Sagt er að þeir sem skilji [[hrafnamál]] séu gáfaðri en aðrir. Einnig að ef hrafn hoppi hingað og þangað uppi á húsum, skipti um hljóð og [[krunk]]i upp í loftið, hristi vængina og yppti fiðrinu, boði það að einhver maður sé að drukkna.

 

 

Það þótti ekki gott að heyra krunkið í hröfnum um nætur við bóndabæi. Það var vegna þess að þá hélt fólk að það væru [[draugar]]. Þeir voru kallaðir [[nátthrafn]]ar.

 

 

 

Hrafninn kemur oft fyrir í bókmenntum sem boðberi válegra tíðinda. Sem dæmi má nefna kvæðið ''[[Hrafninn (kvæði)|Hrafninn]]'' eftir [[Edgar Allan Poe]], leikritið ''[[Óþelló]]'' eftir [[William Shakespeare]] og ''[[Hobbitinn]]'' eftir [[J. R. R. Tolkien]].