„Hámenning“: Munur á milli breytinga

'''Hámenning''' er samheiti yfir þær listgreinar sem njóta sérstakrar viðurkenningar í tilteknum samfélögum. Sögulega séð á þetta við um listgreinar sem tengdust [[aðall|aðli]] og síðar [[borgarastétt]] á [[Vesturlönd]]um, andstætt [[lágmenning]]u sem tengdist alþýðu manna. Hugtakið endurspeglar að einhverju leyti 17. aldar hugmyndina um [[hinar fögru listir]] tilsem aðgreiningarer aðgreind frá [[nytjalist]]. Hámenning á þannig við um [[list]] sem hefur sérstakt [[fagurfræði]]legt gildi eða felur í sér fagurfræðilegar nýjungar, og krefst íhugunar og [[menntun]]ar til að njóta. Dæmi um hámenningu eru [[sígild tónlist]], [[fagurbókmenntir]], tilteknar greinar [[myndlist]]ar og [[leikhús]]s, [[listdans]] og [[listræn kvikmynd|listrænar kvikmyndir]]. Neysla hámenningar hefur verið talin merki um góða menntun og góðan [[smekkur|smekk]] og var gjarnan talin aðgreinandi, meðan neysla [[alþýðumenning]]ar og [[dægurmenning]]ar var sameinandi. Í mörgum tilvikum hafa ríki reist sérstakar stofnanir með áherslu á hámenningu eins og [[þjóðleikhús]] og [[þjóðlistasafn|þjóðlistasöfn]]. Upprunalegur tilgangur slíkra stofnana var oft á tíðum sá að gefa alþýðu manna færi á að njóta hámenningar sem var talin hafa siðbætandi áhrif.