„Japanska“: Munur á milli breytinga

Í japanskri skrift er að mestu notast við þrjú kerfi: [[kanji]], [[hiragana]] og [[katakana]]. Kanji er kínversk skrift sem var innleid í Japan á [[4. öld]]. Ólíkt kínversku er mikið um beygingar í japönsku og endingar orða breytast eftir tölu og falli. Af þessari ástæðu voru ritunarkerfin hiragana og katakana búin til. Hiragana er aðallega notað til að sýna beygingu orða með samstöfum en katakana er aðallega notað fyrir tökuorð úr öðrum tungumálum. Elstu textar á Japönsku eru frá 712. Í Japönsku eru engin [[Tannvarahljóð|tannvaramælt]] [[önghljóð]] (F & V) en á móti finnst raddað sem [[óraddað tvívaramælt önghljóð]] og má rekja þetta til þess að þetta littla gula fólk hefur ekki jafn stórar tennur og við hin. Ennfremur er hvorki -þ né -ð. Bæði raddað sem óraddað blísturshljóð er að finna í málinu (s & z) og -r má finna raddað sem óraddað.