„Hlóðir“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Jóna Þórunn (spjall | framlög) mEkkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 1:
[[Mynd:Hlóðir.JPG|thumbnail|Hlóðir í eldhúsi í Byggðasafni Skagfirðinga í Glaumbæ. Á öðrum hlóðunum er stór pottur með hlemmi settur beint á hlóðirnar, á hinum er ketill á járngrind.]]
'''Hlóðir''' er opið [[eldstæði]] [[Hleðsla|hlaðið]] úr [[Steinn|steinum]], oft hlaðið þannig að stór steinn er ofan á tveimur öðrum (með bili á milli). Einstakir hlutar hlóða eru öskustó, öskuónn, hlóðahella, eldhella, eldstó, hlóðavik, hlóðasteinar, hlöð og hlöðusteinar. Stundum var skarað var í eldinn með teini (skörungi) og [[físibelgur]] hafður við eldstó. ▼
'''Hlóðir''' er opið [[eldstæði]] [[Hleðsla|hlaðið]] úr [[Steinn|steinum]]. Á Íslandi virðast eldstæði sem notuð voru til matargerðar upphaflega hafa verið úti á miðju gólfi og verið fremur lág en síðar á öldum hækkuðu þau og voru víðast hvar færð upp að veggjum og þannig eru flestar þær hlóðir sem varðveist hafa. Aftan við þær var í eldvarnaskyni svokallað bakhlað, oftast úr grjóti en þegar kom fram á 20. öld var stundum notuð járnplata.
Í hverjum hlóðum gátu verið nokkur eldstæði, oft misstór, aðskilin með hellum eða steinhleðslum. Í kringum hlóðirnar var grjóthleðsla, hlóðabálkur, og þar voru pottar, katlar og önnur tól geymd. Í hverri eldstó var eldhol, þar sem eldurinn logaði, og þar undir var oft annað hol, sem kallaðist öskustó eða ónn. Á milli hellanna yfir öskustónni var rifa og um hana trekkti undir eldinn til að glæða hann. Öskunni var svo skarað ofan í öskustóna og hún látin kólna þar.
▲
[[Flokkur:Byggingarfræði]]
[[Flokkur:Eldhús]]
| |||