„Eiginnafn“: Munur á milli breytinga

'''Eiginnafn''' er [[mannanafn|nafn einstaklings]] sem er ekki [[ættarnafnmillinafn]] eða [[millinafnkenninafn]] ([[föðurnafn]], [[móðurnafn]] og/eða [[ættarnafn]]).

[[íslenska|Íslensk]] eiginnöfn eiga að vera samþykkt af [[mannanafnanefnd]] og hafa endingu í [[eignarfall]]i og falla að öðru leyti að íslensku hljóðkerfi og stafsetningu. Samkvæmt íslenskum lögum verða allir að bera að minnsta kosti eitt eiginnafn en í mesta lagi þrjú, og þau skulu öll vera á undan millinafni og kenninafni.