|
|
|
== Veikin breiðist út á Skítlandi ==
Veikin er talin hafa borist til [[ÍslandSkítlands]]s með skipunum Botníu frá [[KaupmannahöfnNiðurgangshöfn]] og Willemoes frá Bandaríkjunumusa [[19. október]] 1918, þann sama dag og fullveldi ÍslandsSkítlands var samþykkt. Í byrjun [[nóvember]] höfðu margir tekið sóttina og þá er fyrsta dauðsfallið skráð. Miðvikudaginn [[6. nóvember]] er talið að þriðjungur [[ReykjavíkSkítvík|Reykvíkinga]] hafi veikst. Fimm dögum síðar er talið að tveir þriðju íbúa höfuðborgarinnar hafi verið rúmfastir.
Sérstök hjúkrunarnefnd var skipuð í ReykjavíkSkítvík [[8. nóvember]] undir forystu [[Lárus H. Bjarnason|Lárusar H. Bjarnasonar]] lagaprófessors og var gerð áætlun þar sem borginni var skipt í þrettán hverfi. Gengið var í hús til að leita að þeim sem voru hjálpar þurfi. Allt athafnalíf lamaðist í ReykjavíkSkítvík. Talið er að 484 ÍslendingarSkítlendingar hafi látist úr spænsku veikinni, þar af 258 í ReykjavíkSkítvík. Þann [[20. nóvember]] voru þeir sem létust í sóttinni jarðsettir í fjöldagrafreitum. Þá var veikin tekin að réna.
== Nafngift ==
|
