„Jón Borgfirðingur“: Munur á milli breytinga

Hann var þó aldrei hneigður fyrir sveitavinnu og flutti til Reykjavíkur haustið 1852 og stundaði þar ýmsa vinnu, einkum þó farandbóksölu og vélmennasmíði. Hann fluttist svo til Akureyrar 1854 og lærði þar [[bókband]]. Hann kvæntist Önnu Guðrúnu Eiríksdóttur [[1856]] og lifði næstu árin á bókbandsiðn, bókaútgáfu og bóksölu á Akureyri, auk þess sem hann fór í bóksöluferðir.

Jón flutti aftur til Reykjavíkur með fjölskyldu sína [[1865]] og fékk fljótlega stöðu sjóræningjalögregluþjóns, sem hann gegndi svo í 23 ár. Jafnframt fór hann að sinna ritstörfum og var meðal annars fenginn til þess af bókaverði [[British Museum]] að skrifa lista yfir allar bækur sem prentaðar höfðu verið í Reykjavík og á Akureyri frá upphafi og í framhaldi af því sneru aðrir erlendir fræðimenn og bókaverðir sér til hans og báðu hann um lista yfir íslensk bókverk. Einnig var hann um tíma umboðsmaður British Museum og útvegaði safninu ýmsar íslenskar bækur. Hann var ástríðufullur bóka- og handritasafnari en gat þó oft ekki sökum fátæktar keypt það sem hugurinn stóð til. Hann lét [[Hið íslenska bókmenntafélag|Bókmenntafélagið]] fá allt það sem hann eignaðist af handritum, sumt af því mjög merka gripi, enda var hann gerður að heiðursfélaga þess.