„Heilaga rómverska ríkið“: Munur á milli breytinga

Listi þessi nær yfir konunga og keisara hins heilaga rómverska ríkis frá 843 – 1806, er ríkið var lagt niður. Í nokkrum tilfellum var konungslaus tíð, er [[drottning]] réði ríkjum sem eiginkona látins konungs eða móðir ómyndugs konungs. Tímabilið 1254-1273 var með öllu konungslaust og kallast Interregnum á þýsku. Á þessum tíma voru þrír erlendir þjóðhöfðingjar taldir sem konungar ríkisins, en þeir koma nær ekkert við sögu í ríkinu sjálfu og stigu varla fæti inn fyrir landamærin. Þjóðhöfðingjar þessir voru enda með öllu áhrifalausir og eru ekki taldir með í þýskum upptalningum yfir konunga ríkisins. Í allmörgum tilfellum eru til gagnkonungar, þ.e. að tveir konungar ríktu samtímis í ríkinu. Það er tilkomið af því að aðalkonungurinn var óvinsæll, þannig að nýr konungur var valinn sem gagnkonungur. Ekki er allir gagnkonungar með í listanum. Listi konunganna hefst með Verdun-samningunum, en konungarnir mörkuðu heiti sín við Karlamagnús. ÞvíSamkvæmt þýskum upptalningum er fyrstiKarlamagnús konungurKarl þýskaI. ríkisinsSonur hans, Lúðvík II,hinn ekkiguðhræddi er þá Lúðvík I. Synir hans þrír eru Karl hinn sköllótti (Karl II.), þarLúðvík semhinn sonurþýski Karlamagnúsar(Lúðvík hétII) og Lóþar. Því er fyrsti konungur þýska ríkisins Lúðvík II (Lúðvík hinn þýski), ekki Lúðvík I. Sama gildir fyrir heitið Karl. Fyrsti konungur þýska ríkisins með þessu heiti er Karlsem III. (ekkisé Karl I.)III.

| [[ArnulfArnúlfur (HRR)|ArnulfArnúlfur]] || 887-899 || || 896 í Róm || Karlungi || Sonur Karlmanns

| [[SigismundurSigmundur (HRR)|Sigismundur]] || 1411-1437 || Achen || 1433 í Róm || Lúxemborg || Sonur Karls IV