„Selma Lagerlöf“: Munur á milli breytinga

Selma fæddist í [[Mårbacka]] í [[Vermaland]]i. Hún var veik í æsku, en hafði gaman af að lesa og ákvað ung að verða rithöfundur. Hún starfaði lengi sem kennari, en eftir að hafa sigrað verðlaunasamkeppni í tímaritinu [[Idun]] tók hún að skrifa skáldsögu í fullri lengd. Það var [[Gösta Berlings saga]] sem út kom [[1891]]. Bókin fékk misjafnar undirtektir, en telst nú til klassískra sænskra bókmennta. Frægust bóka hennar er þó [[Nilli Hólmgeirsson og ævintýraför hans um Svíþjóð]] (''Nils Holgerssons underbara resa genom Sverige'') sem út kom á árunum [[1906]]-[[1907]]. Bókin átti í fyrstu aðeins að vera dulin landafræðikennsla sem aðalpersónan Nilli rammar inn með sögu sinni og ferðalagi um Svíþjóð á baki [[gæs]]a. En bókin var þýdd á fjölda tungumála og lesin víða. Meðal annarra frægra verka Selmu mætti nefna [[Jerúsalem (skáldsaga)|Jerúsalem]] (útg. [[1901]]-[[1902]]), sem hún skrifaði eftir að hafa ferðast um Miðausturlönd með vinkonu sinni, [[Sophie Elkan]]. Auk þess mætti nefna bók hennar [[Föðurást: saga frá Vermalandi]] (''Kejsarn av Portugallien'') sem Björn Bjarnason þýddi og kom út hér á landi [[1918]]. Sú bók segir af bónda í Vermalandi sem tekur að trúa því eftir að dóttir hans fer að heiman að hann sé Portugalskeisari. Rithöfundurinn [[P.O. Enquist]] hefur haldið því fram að bókin sé í raun dulbúin uppreisnarsaga hennar sjálfrar gegn föður sínum, en faðir hennar var á móti að hún færi í framhaldsnám, en hún fór samt. Sköpunarkveikja þeirrar bókar hefur einnig verið sögð vera samviskubit hennar vegna aðgerðarleysis hennar á yngri árum þegar faðir hennar barðist við skuldir og alkólisma, en hið síðarnefnda dró hann til dauða.

* Jerusalem (1-2 hluti, [[1901]]-[[1902]])