„Vandamál fangans“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Lukkulaki (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lukkulaki (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lína 3:
:''Tveir menn eru handteknir af lögreglu grunaðir um að hafa framið glæp. Þeir eru vistaðir í mismunandi hlutum fangelsins og hafa því enga leið til þess að hafa samskipti hvor við annan. Lögreglan hefur ekki næg sönnunargögn til þess fá þá dæmda fyrir alvarlegan glæp en getur sett þá báða í fangelsi í sex mánuði fyrir smáglæp. Lögreglan gefur mönnunum tvo kosti: Þeir geta ákveðið að leysa frá skjóðunni svíkja hinn aðilan eða þegja. Ef báðir mennirnir þegja fá þeir sex mánuði í fangelsi. Ef annar svíkur og hinn þegir fær sá sem svíkur að fara frjáls og sá sem þegir tíu ára fangelsi. Ef báðir mennirnir svíkja fá þeir báðir fimm ára fangelsisdóm. Ættu sakborningarnir að svíkja hvor annan eða vera þögulir?''
 
Samkvæmt leikjafræðinni tekur sérhver einstaklingur rökrétta ákvörðun byggða á eiginhagsmunum. Samkvæmt þeirri kenningu er skynsamlegra að svíkja frekar en að vera þögull þar sem ávinningurinn er meiri. Hins vegar velja manneskjur oftar að vinna saman en gert er ráð fyrir í kenningu leikjafræðinnar sem byggir á að einstaklingar taki ákvarðanir eingöngu út frá eiginhagsmunum. Fyrir báða aðila er [[ríkjandi aðferð]] að svindla. Hins vegar ef báðir svindla getur það komið þeim verr en ef þeir hefðu ákveðið að þegja.
 
{| class="wikitable"