„Guðmundur góði Arason“: Munur á milli breytinga

Guðmundur Arason fæddist í Hörgárdal 1161 og var óskilgetinn því að móðir hans, Úlfhildur Gunnarsdóttir, hafði verið nauðug gift öðrum manni áður en hún varð þunguð með föður hans, Ara Þorgeirssyni. Þegar hann var ungur féll faðir hans úti í Noregi þegar hann bjargaði [[Erlingur skakki|Erlingi skakka]] jarli undan óvinum. Föðurbróðir Guðmundar, Ingimundur prestur, ól hann upp á hálfgerðum flækingi, barði hann til bókar og var harður við hann. Um 1180 ætluðu þeir til útlanda en skipið fórst við [[Hornstrandir]]. Guðmundur bjargaðist en slasaðist illa á fæti, átti lengi í þeim meiðslum og varð þá trúmaður og [[meinlæti|meinlætamaður]]. Hann var vígður til prests 1185.

 

 

== Biskupskjör ==

Deilunum var engan veginn lokið. Guðmundur og lið hans áttu næstu ár í erjum við [[Arnór Tumason|Arnór]] bróður Kolbeins og menn hans, og raunar við flesta íslenska höfðingja nema [[Oddaverjar|Oddaverja]] og Hrafn Sveinbjarnarson á meðan hans naut við, þótt biskup ætti stundum skjól hjá [[Snorri Sturluson|Snorra Sturlusyni]]. Þar var hann eftir að Arnór hrakti hann frá Hólum 1209 og drap nokkra manna hans. Næstu ár flakkaði hann um landið og var mest á Vestfjörðum en [[1214]] fór hann út á fund erkibiskups, tókst að fá hann á sitt band og fór aftur til Íslands [[1218]] og settist að á Hólum. Brátt kom þó Arnór Tumason, leysti upp skóla sem biskup hafði komið á fót en tók hann og hafði hann í haldi um veturinn. Um sumarið flutti hann Guðmund suður á [[Hvítárvellir|Hvítárvelli]] en þangað kom [[Eyjólfur Kársson]] og bjargaði honum.

 

 

== Elliár ==