„Málmey (Skagafirði)“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 4:
Eyjan kemur við sögu í [[Sturlunga|Sturlungu]] því þangað fór [] biskup með mönnum sínum þegar [[Tumi Sighvatsson]] hrakti hann frá [[Hólar í Hjaltadal|Hólum]] og þaðan fóru svo menn hans til Hóla í janúar [[1222]] og drápu Tuma. Eyjan var lengst af í byggð, enda ágæt bújörð og örstutt á góð fiskimið. Helsta vandamálið var vatnsleysi en engin uppspretta er ofanjarðar en vatn fékkst úr brunni. Bærinn brann á [[Þorláksmessa|Þorláksmessu]] [[1950]] ofan af 14 manns, þar af 10 börnum, og hefur Málmey verið í eyði síðan.
Sagt er að [[álög]] séu á Málmey. Þar má enginn búa lengur en 20 ár. Aldrei má [[hestur]] koma þangð, því þá verður húsfreyjan brjáluð, segja sumir, en oftar er þó sagt að hún hverfi og þannig var um húsfreyjuna sem [[Hálfdan Narfason]] prestur á [[Fell í Sléttuhlíð|Felli]] reyndi að sækja í [[Hvanndalabjarg]]; hún hvarf tuttugustu jólanóttina sem hún bjó í eynni. Mýs þrífast þar ekki, hvað sem til þess kemur, og hestar hafa aldrei mátt vera þar. <ref>[http://www.timarit.is/?issueID=417884&pageSelected=15&lang=0 Lesbók Morgunblaðsins 1948]</ref> MJÓLKURHRISTINGUR HEHÖHEHÖHEHÖHIHEÖHEÖ
== Tilvísanir ==
| |||