„Saffran“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Saffron (spjall | framlög)
Saffron (spjall | framlög)
Lína 25:
Saffran hefur verið þekkt löngu fyrir Krist. Fyrstu heimildir um saffran er að finna í [[Asía|Asíu]] en nú er saffran ræktað í flestum [[Miðjarðarhaf|miðjarhafs]] löndum, [[Mið-Asía|Mið-Asíu]] og [[Kína]]. Saffran var mikið notað á tímum [[Rómverjar|Rómverja]] en þeir fluttu það inn í miklu magni frá [[Grikkland|Grikklandi]]. Ekkert virtist vera um notkun Saffrans í [[Evrópa|Evrópu]] frá falli Rómaveldis fram á 8. öld þegar [[Márar]] hófu ræktun á því á [[Spánn|Spáni]]. Márar eru [[múslimar]] og orðið saffran er komið frá Arabíska orðinu ,,za’fran" sem þýðir ,,yrði gulur". [[Feneyjar]] skömmtuðu saffran til Evrópu og voru með sérstaka söluskrifstofu sem sá eingöngu um [[viðskipti|viðskipti]] með saffran. Þetta var gert vegna þess að [[Ítalía|Ítalir]] voru mjög eigingjarnir á saffran og vildu ekki að aðrar Evrópuþjóðir kæmust upp á lag með að rækta það. Samt sem áður tókst nokkrum Evrópuþjóðum að verða sér úti um lauka eða fræ saffranjurtarinnar og hófu ræktun hennar. Talið er að upphafsmaður saffranræktunar á [[England|Englandi]] hafi verið enskur [[pílagrímur]] sem á að hafa stolið lauk í [[Trípólí]] og falið í göngustaf sínum. Í [[Þýskaland|Þýskalandi]] voru þeir farnir að rækta saffran á 15. öld og um tíma var dauðarefsing við sölu á fölsuðu saffrani. <ref>Þráinn Lárusson. (2000). Krydd: uppruni, saga og notkun. Mál og menning: Reykjavík.</ref>
 
[[Mynd:Sýnishorn.jpg]]==Notkun saffran==
Aðeins þarf smáveigis af saffrani til þess að gefa lit í [[hrísgrjón]], sem það er oftast notað með. Bragðið fellur vel af [[hvítlaukur|hvítlauk]], [[fiskur|fiski]] og einnig er það haft í nokkrum sósum. Saffran er notað í ítalska, [[frakkland|franska]] og [[spánn|spænska]] matargerð eins og í ítalska réttinn [[risotto]], spænska hrísgrjónaréttinn [[paella]] og frönsku fiskisúpuna [[bouillabaisse]]. <ref>Haraldur Teitsson. (2002). Kryddbókin: upplýsingar um kryddjurtir og náttúruleg bragðefni. Pottagaldrar: Kópavogur. </ref> <ref>Þráinn Lárusson. (2000). Krydd: uppruni, saga og notkun. Mál og menning: Reykjavík. </ref>
Til þess að ná sem mestu úr [[krydd|kryddinu]] við notkun eru tvær aðferðir. Annars vegar að rista þræðina á heitri pönnu, mylja þá og setja síðan í heitt vatn eða soð í stutta stund áður en þeir eru notaðir. Ef það á að nota þræðina heila er best að leggja þá í bleyti í að minnsta kosti 15 mínútur fyrir notkun og helst lengur því það tekur Saffran allt að fjóra tíma til þess að skila bragðinu að fullnustu. <ref>Þráinn Lárusson. (2000). Krydd: uppruni, saga og notkun. Mál og menning: Reykjavík. </ref>