„Gotneska“: Munur á milli breytinga

 

Lýsingarorð hafa bæði veika og sterka beygingu og laga sig í kyni, tölu og falli eftir þeim nafnorðum sem þau fylgja.

Í stað ákveðins greinis koma ábendingarfornöfnin sa, so þata eða sá, sú og þetta.