„Þorskastríðin“: Munur á milli breytinga

'''Þorskastríðin''' nefndust [[stjórnmál|politískar]] deilur milli [[ríkisstjórn]]a [[ríkisstjórn Íslands|Íslands]] og [[Bretland]]s um [[fiskveiðiréttindi]] á [[Íslandsmið]]um, sem leiddu til átaka á [[mið]]unum, en frá árunum [[1948]] til [[1976]] voru háð fjögur ''þorskastríð''.

 

 

== Þriðja þorskastríðið ==

Þann [[15. febrúar]] [[1972]] ákvað ríkisstjórn Íslands að færa út landhelgina enn frekar og í þetta skiptið út í 50 sjómílur. Ekki stóð á viðbrögðum Breta og voru herskip og dráttarbátar send á Íslandsmið til verndar breskum togurum. Átökin versnuðu stöðugt og hófu bresku [[dráttarbátur|dráttarbátarnir]] ásiglingar á íslensku varðskipin. Þann [[5. september]] 1972 voru [[togvíraklippur|togvíraklippunum]] beitt í fyrsta skipti og var það Ægir sem halaklippti breska [[síðutogari|síðutogarann]] ''Peter Scott''. Eftir hörð átök var samið um [[vopnahlé]] þann 13. nóvember árið 1973. En það stóð stutt.

 

== Fjórða þorskastríðið ==

Íslenska ríkisstjórnin ákvað á fundi sínum að landhelgin skyldi færð út enn frekar og í þetta skipti í 200 sjómílur. Og þann [[15. október]] [[1975]] tóku nýju lögin gildi. Bretar mótmæltu að venju hástöfum og neituðu að samþykkja útfærsluna og þann 16. nóvember 1975, aðeins sólarhring eftir að lögin tóku gildi, varð breski togarinn ''Primella'' frá [[Hull]] fyrir togvíraklippunum. Deilurnar voru nú komnar á háskalega braut og beittu Bretar bæði dráttarbátum og freigátum til ásiglinga á íslensku varðskipin sem aftur á móti voru óþreytandi við að klippa aftan úr bresku togurunum. En eftir fund þjóðanna í [[Ósló]] þann [[23. maí]] árið [[1976]] náðust loks samningar og lauk þar með þorskastríðinu í júní sama ár.