„Kjaftagelgjur“: Munur á milli breytinga

Ættir: Sjá texta

}}

 

Einkenni á kjaftagelgjum er sú veiðiaðferð sem þær beita og felst í því að fyrsti geislinn í [[bakuggi|bakugga]] fiskanna hefur breyst í langan sprota sem stendur uppúr höfði fisksins milli augnanna og er með þykkan sepa á endanum sem fiskurinn hreyfir til eins og [[beita|beitu]] til að laða bráðina að. Þar sem flestar tegundir kjaftagelgja lifa í undirdjúpunum þar sem sólarljósið nær ekki að veita birtu er beitan lýst upp með [[lífljómun]] frá [[baktería|bakteríum]] sem lifa í [[samlífi]] með fisknum.