|
|
|
==Æviágrip==
Björn Halldórsson fæddist [[5. desember]] árið [[1724]] í [[Voghús (Selvogi)|Voghúsum]] í [[Selvogur|Selvogi]]. Hann ólst upp á [[Staður (Steingrímsfirði)|Stað]] í [[Steingrímsfjörður|Steingrímssfirði]] til 14fjórtán ára aldurs en þá lést föðurfaðir hans. Þá fékk hann vist við [[Skálholtsskóli|Skálholtsskóla]]. en hana fékk hann ókeypis fráÍ [[Jón Arason|Jón biskup ArasonSkálholt]] sökum þess hve sá síðarnefndi hafði mikið álit á föður Björns. Í Skálholtii nam hann í fimm vetur og í stúdentsvottorði[[stúdent]]svottorði sínu varfékk hann stimplaðurþá einkunn að semvera siðprúður og vandaður maður sem best var að sér í [[Latína|latínu]], [[Forngríska|grísku]] og [[guðfræði]].
Næstu árin var hann ritari sýslumanns og eftir það aðstoðarprestur í [[Sauðlaukdalur|Sauðlauksdal]]. Vorið [[1753]] varð hann svo prestur í Sauðlauksdal og áriðvarð [[1756prófastur]] árið [[prófastur1756]]. Það ár giftist hann einnig hann [[Rannveig Ólafsdóttir|Rannveigu Ólafsdóttur]]. Þau lifðu í Sauðlauksdal í nærri 30þrjátíu ár þangað til heilsu Björns fór að hraka. Þá sótti hann um rólegra embætti og fékk [[Setberg (Eyrarsveit)|Setberg]] í Eyrasveit[[Eyrarsveit]] árið [[1782]]. Heilsa hans skánaði þó ekki við flutninginn og árið [[1785]] veiktist hann alvarlega og missti sjónina í kjölfarið.
Björn lét þó ekki bugast og þann [[25. september]] það ár hélt hann til [[Danmörk|Danmerkur]] í leittil að lækningumleita sér lækninga. Þar dvaldist hann til ársins [[1788]] en tilraunir [[Danmörk|danskra]] lækna báru engan árangur og kom Björn því heim aftur jafn blindur og slappur og áður. Næstu árin lifði Björn rólegu lífi á Setbergi en við sólsetur [[24. ágúst]] [[1794]] lést Björnhann 69 ára gamall.
==Frumkvöðlastarf í jarðyrkju==
|
