„Litáíska“: Munur á milli breytinga

Föll nafnorða eru átta í litháísku. Þetta eru ávarpsfall, staðarfall, tækisfall og íferðarfall (auk nefnifalls, þolfalls, þágufalls og eignarfalls). Enginn greinir er notaður með nafnorðum en kynin eru 2; karlkyn og kvenkyn. Nafnháttur sagna endar alltaf á -ti. Líkt og í íslensku tákna -i og -y alltaf það sama en ufsilon er ekki einna seinast í stafrófinu heldur strax eftir -i. Litháíska er stundum sögn einna fornlegust allra IE mála. Elstu textar frá 1550.