„Greinir“: Munur á milli breytinga

'''Greinir í íslensku''' skiptist í ákveðinn greini ({{skammst|ákv. gr.}}) og óákveðinn greini ({{skammst|óákv. gr.}}). Ákveðinn greinir er orðið „[[wikt:is:hinn#.C3.81kve.C3.B0inn_greinir|hinn]]“ sem beygist eftir [[kyn (málfræði)|kyni]], [[tala (málfræði)|tölum]] og [[fall (málfræði)|föllum]]. Enginn sérstakur [[óákveðinn greinir]] er til í íslensku, og til að tákna hann er orðinu ekki breytt (hestur, maður, barn, sófi). Greini í íslensku er ýmist skeytt á undan lýsingarorði sem er [[hliðstæður|hliðstætt]] nafnorði ([[laus greinir]]; „''hinn'' góði maður“) eða skeyttur aftan við nafnorð<ref name="skola">[http://www.skolavefurinn.is/_opid/islenska/vanda_malid/kynning/hugtakaskyringar_malfraedi_kynning.html Hugtakaskýringar - Málfræði]</ref> ([[viðskeyttur greinir]]; „maður''inn''“, „kon''an''“, „barn''ið''“) og fellur þá ''h'' framan af honum og stundum einnig ''i''; „tunga''n''“, „hestar''nir''“, „fjall''ið''“, einkum þegar fall [[nafnorð]]sins endar á [[sérhljóð]]a eða ''r'' í [[fleirtala|fleirtölu]].

 

 

|}