„Louis Pasteur“: Munur á milli breytinga

Árið 1845, þegar Pasteur var 32 ára, var hann gerður að prófessor í efnafræði og forseti vísindadeilar við háskólann í Lille. Þar gerði hann tilraunir með bruggframleiðslu en þá var það hulin ráðgáta hvers vegna bjór í sumum kerum varð gæðaminni en annar, þrátt fyrir sömu aðferðir við bruggunina. Pasteur komst að því að í bjórkerum með góðum bjór voru gerlarnir hnöttóttir. Í kerunum þar sem lakari bjórinn var voru gerlarnir beinir og langir.<ref>''Afburðamenn og örlagavaldar'' 1972: 191.</ref> Í lakari kerunum höfðu örsmáir gerlar gerjað bjórinn, til þess að koma í veg fyrir þessa gerjun datt Pasteur í hug að hita vökvann upp í 60&nbsp;°C. Þar með varð til hin upprunalega gerilsneyðing eða „pasteurisation“.<ref>Geir Hallgrímsson o.fl. 1947: 146.</ref>

Pasteur komst reyndar að því, líkt og [[Heinrich Schröder]] hafði áður gert, að í sumum lausnum dugði ekki langvarandi suða við 100&nbsp;°C. Eins og Schröder komst hann að því að þetta átti meðal annars við um mjólk, en hann sýndi þó fram á að suða við 110&nbsp;°C undir þrýstingi dygði til þess að drepa í henni allar örverur.<ref>Guðmundur Eggertsson 2008: 35.</ref>

== Tilvísanir ==