„Gilgameskviða“: Munur á milli breytinga

== Söguþráður ==

 

 

'''Arfleiðin'''

Gilgames dreymir tvo þýðingamikla drauma sem móðir hans Ninsún, hin alvitra ræður sem góða fyrirboða. Þeir eru eru báðir fyrir komu Enkídú og vinskapnum sem þróast þeirra á milli. Yndiskonan heyrir af draumunum og segir Enkídúi frá, eftir einn af ástarleikjum þeirra.

 

 

'''Enkídú og yndiskonan'''

Gilgames er orðinn leiður á hinu friðsæla lífi í Úrúk og vill gera nafn sitt ódauðlegt, hann telur að ferð til sedrusviðarskógar geti hrist upp í hlutunum. Tilgangur ferðarinnar væri að höggva niður mikil tré og drepa verndara skógarins, árann Humbaba, sem sólarguðinn og guð réttlætis, Sjamas, hatar. Gilgames vill gera þetta til þess að öðlast frægð og frama og til að smíða mikilfenglega hluti úr sedrusviðnum. Enkídú reynar fá hann ofan af þessu, en án árangurs.

 

 

'''Varnarorð og undirbúningur'''

Gilgames biður til Sjamas um vernd og velgengni. Þeir vígbúast og gera sig tilbúna í leiðangurinn. Öldungarnir vara Gilgames við að treysta of mikið á krafta sína, vera á varðbergi og láta Enkídú fara á undan sér, þar sem hann þekkir óbyggðirnar vel. Þeir biðja Enkídú að vernda Gilgames og færa hann heilann heim til Úrúk, hann skuli færa Sjamasi fórn að morgni og ávallt hafa Lúgalbanda í huga. Með því veittu öldungarnir hetjunni fararleyfi.

 

 

'''Ferðin til sedrusviðarskógarins'''

Gilgames og Enkídú heyra varnarorð af himni, þeir eiga að taka höndum saman og varna þess að Húmbaba komist inn í skóginn, svo hann feli sig ekki þar. Þegar þeir koma í sedrusviðarskóg, sækir uggur að Enkídú en Gilgames hvetur hann áfram. Þeir ganga inn í skóginn.

 

 

'''Sedrusviðarskógurinn'''

Gilgames heggur sedrusviðinn og með því rýfur hann helgan reit Annúnakí-guðanna. Þeir höggva gríðarstórt tré og smíða úr því mikið hlið og fleyta því niður ána Efrat, hinni helgu Nippúr til dýrðar og fara sjálfir á fleka niður ána. Gilgames er með höfuð Húmbaba í höndum sér.

 

 

'''Smáð kona'''

Ístar fær æðiskast og fer á fund föður síns Anú, guð himins, hún biður hann að senda naut himins, til þess að hefna fyrir framkomu Gilgames, láta nautið éta hann. Hún hótar því jafnframt, að ef hann ekki verði að óskum hennar, muni hún opna dyr undirheimanna og vekja upp þá dauðu. Anú óttast uppskeru landsins en Ístar hefur séð um að nægt fæði verði næstu sjö ár svo Anú gefur eftir. Naut himins veldur usla á jörðu niðri og eitthvað af fólki liggur í valnum. Gilgames og Enkídú taka höndum saman og slátra nautinu og færa Sjamasi hjartað úr því að gjöf. Þeim er ákaft fagnað á götum Úrúk. Gilgames heldur hátíð í höll sinni. Bræðurnir fá sér síðan blund og Enkídú dreymir illa, hann segir Gilgamesi drauminn.

 

 

'''Andmæli og sakleysi'''

Í tólf daga liggur Enkídú og æ versnar sóttin. Á tólfta degi þýtur hann upp úr rúminu og kallar hann nafn Gilgames og heldur að hann hafi yfirgefið sig. Enkídú finnst lítil sæmd í að deyja af sótt, honum þykir það verðugur dauðdagi að falla fyrir vopnum. Gilgames hrekkur upp við óp Enkídús og óskar honum þess að komast frá hinum dauðu. Gilgames vill vera við hlið vinar síns og finnur að hann muni syrgja hann.

 

 

'''Enkídú syrgður'''

Gilgames lætur þau boð út ganga um ríki sitt, að handverksmenn landsins skulu reisa Enkdú minnismerki úr gulli og kóngablásteini. Hann heitir því að láta sér vaxa skítugan hárlubba, klæðast hundshúð og æða um öræfin. Daginn eftir fer Gilgames og finnur fagra steina, gull og fílabein og raðar því á Enkídú. Hann færir hinni miklu drottningu Ístar fórn og biður hana að fagna Enkídú og ganga honum við hlið, einnig guðinum Namra-Sít, Erekígal, drottningu undirheims, Dúmúsí, fjárhirði hinnar elskuðu Ístar, Namatar, klæðskera örlaganna og ráðgjafa Ereskígal, Húspysju, þernu undirheims, Kassútabat, sópara Erekígal, Ninsjúlúha, þrifabósa hússins, Bíbbí, slátrara undirheims, Dúmúsí-absú, blóraböggli undirheims og að lokum guðinum Sjamasi. Hann færir þeim öllum fórn og þakklætisvott og biður þess að þeir gangi við hlið vinar síns.

 

 

'''Leitin'''

Gilgames gengur í gegnum afar fagran garð þar sem tré eru prýdd gimsteinaklösum, laufblöð af kóngablásteini og allt ljómar af birtu mismunandi steintegunda.

 

 

'''Ölselja við hafið'''

Útnapistím undrar sig á því hver sé þarna á ferð, hann rýnir út í fjarskann að þetta er ekki einn af hans mönnum og veltir því fyrir sér hvort þetta sé dýr. Þegar þeir hittast vill Útnapistím vita hvers vegna Gilgames sé sorgmæddur og illa útlítandi. Gilgames rekur honum raunir sínar og segir honum að þess vegna verði hann að hitta Útanpistím. Gilgames segir honum jafnframt frá ferð sinni og hremmingum. Útanpistím segir Gilgamesi að eyða ekki tímanum í að berjast gegn ódauðleika sínum, heldur lifa lífinu í gleði, einn dag í senn.

 

 

'''Flóðið mikla'''

Þegar þeir koma til Úrúk biður Gilgames, ferjumanninn að fara upp á Úrúk-garðana sem umlykja borgina og skoða stórfenglega smíði þeirra.

 

 

Þessi tafla er að öllum líkindum skrifuð af öðrum höfundi, mun seinna en hin og er ekki beint framhald hinna ellefu taflnanna.