„Ólafs saga Þórhallasonar“: Munur á milli breytinga

'''Ólafs saga Þórhallasonar''' er íslensk skáldsaga frá átjándu öld sem byggir á aðferðum og minnum þjóðsagna. Hún er samin af ÓlafiEiríki Laxdal Eiríkssyni (1743-1816). Verkið hefur verið sagt fyrsta íslenska skáldsagan. Um þá staðhæfingu má að efast, enda telja aðrir [[Íslendingasögurnar]] fyrstu skáldsögur Evrópu og enn aðrir telja '''Pilt og stúlku''' eftir [[Jón Thoroddsen eldri|Jón Thoroddsen]] marka upphaf íslenskrar skáldsagnagerðar en eftir að Ólafs saga Þórhallasonar var gefin út þótti ástæða til að efast um báðar staðhæfingar.

Sögusvið Ólafssögu er jafnt heimur [[álfur|álfa]] sem hversdagsheimur alþýðu í kaþólskri tíð á Íslandi og þykir þar fara um margt einstök blanda fantasíu og raunsæis í íslenskum skáldskap. Ólafs saga lá óprentuð í tæp 200 ár, hún var samin í kringum aldamótin 1800 en ekki gefin út fyrr en í Reykjavík árið [[1986]].