„Fall (stærðfræði)“: Munur á milli breytinga

Formlega táknum við fall ''f'' með formengi ''A '' og bakmengi ''B'' með <math>f: A \to B</math>. Fall ''f '' úthlutar þá sérhverju staki ''x'' \iní ''A'' nákvæmlega einu staki í ''B'' sem við táknum með ''f(x)'' og segjum þá að ''f'' taki gildið ''f(x)'' í ''x''. Til að tilgreina nákvæmlega hvað fallið er verður að gefa til kynna hvaða gildi úr ''B'' fallið tekur í sérhverju staki í ''A''. Athugið að fleiri en eitt stak í ''A'' geta tekið sama gildið í ''B''.

Fastaföll eru einföldustu föll sem hægt er að hugsa sér. Það eru föll þar sem öll stök í skilgreiningarmenginu taka sama gildið. Sem dæmi má taka raunfallið ''f'': '''R''' → '''R''';''f(x) := 1'', þ.e. fall sem úthlutar öllum rauntölum tölunni 1.

Margliðuföll eru af gerðinni ''f:'' '''R''' → '''R'''; ''f(x) := a_nx^n + ... + a_2x^2 + a_1x + a_0'' þar sem ''n'' er [[náttúrleg tala]] og ''a_1a_0,...a_n'' eru rauntölur eða tvinntölur eftir því hvort fallið er [[raunfall]] eða [[tvinnfall]].