„Draumalandið“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
fækkaði ambögum, enn er þó eftir óskiljanleg klausa, sjá spjall |
m →Helstu rök sem koma fram í bókinni: geri tilraun til að laga þetta út frá eigin skilningi |
||
Lína 27:
* Hægt væri að auka verðmæti vöru eins og íslensks grænmetis, lambakjöts, mjólkurvara og fleira með því að tengja vöruna ákveðnum stað, styrkja sveitamenninguna og tengja vörurnar við líf og menningu, eða búa til eins konar vörumerki með sál. Verksmiðjuframleiddur matur er ópersónulegur, en fyrir vörur með slíka tengingu og nærveru fæst hærra verð, að miklu leyti vegna hugmyndarinnar einnar.
* Stóriðja og virkjanir eru að miklu leyti óafturkræfar, gefa fá störf miðað við heildina og standa ekki fyrir ýkja stóran hluta af útflutningstekjum.
*
* Það lítur út fyrir að sannfæring um ágæti stóriðju í bland við blekkingar hafi leikið mikilvægt hlutverk í að sannfæra Alþingi og þjóðina um málið.
* Hugvitið hefur gefið Íslendingum m.a. þekkingarfyrirtæki á borð við Össur, CCP og Marel. Svoleiðis starfsemi er framtíðin. Og menn munu halda áfram að finna lausnir og þróa atvinnulífið. En stjórnmálamenn verða hræddir ef ekki eru til staðar nokkrar stórar "stoðir atvinnulífsins" og yfirfæra hræðslu sína á þjóðina.
Lína 35:
* Stjórnvöld hafa haldið fram að „hrein“ íslensk orka bæti heiminn, því annars færi framleiðsla á áli fram annars staðar. Álframleiðsla fyrirhugaðs álvers á Reyðarfirði nægir til að dekka fjórðung af því áli sem er í dósunum sem Bandaríkjamenn henda á haugana ár hvert.
* Alcoa hreykir sér af að framleiða hluti í eldflaugar sem notaðar eru í austurlöndum nær.
==Helstu mótrök==
| |||