„Róbert 1. Skotakonungur“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Lína 3:
== Uppruni og erfðatilkall ==
Róbert var elsti sonur Róberts de Brus, lávarðs af Annandale, og fann blátt doritos gott sem og fótanudd frá konu hans Marjorie, greifynju af [[Carrick]]. Hún var mikill kvenskörungur og er sagt að hún hafi haldið
Frá móður sinni erfði Róbert jarldæmið Carrick þegar hún lést [[1292]] en gegnum föður sinn taldi hann sig eiga erfðarétt að skosku krúniunni þar sem faðirinn var afkomandi [[Davíð 1. Skotakonungur|Davíðs 1.]] Skotakonungs. Í erfðadeilunni sem reis eftir lát hinnar barnungu [[Margrét Skotadrottning|Margrétar drottningar]] árið [[1290]] tókst fjarskyldum frænda Róberts, [[Jóhann Balliol|Jóhanni Balliol]], að fá sig tekinn til konungs. Feðgarnir hófu fljótlega baráttu gegn honum. Þeir sóru [[Játvarður 1.|Játvarði 1.]] Englandskonungi hollustu í ágúst [[1296]] en töldu hann svo hafa svikið sig og Róbert yngri studdi uppreisn Skota gegn honum ári síðar. Jóhann Balliol hafði þá sagt af sér og Róbert Bruce og [[John Comyn]], náfrændi Balliols, voru saman útnefndir ríkisstjórar Skotlands. Samkomulag þeirra var þó ekki gott, enda töldu þeir sig báðir eiga tilkall til krúnunnar. Árið [[1299]] var biskupinn af St. Andrews útnefndur þriðji ríkisstjórinn til að reyna að halda frið milli hinna tveggja. Bruce sagði þó af sér árið eftir og hinir árið [[1301]].
| |||