„Þuríður Sigurðardóttir“: Munur á milli breytinga

Árið 1965 sagði söngurinn til sín og Þuríður hóf upp raust sína á skemmtistaðnum [[Lídó]]. Hún sló í gegn og var drifin í stúdíó þar sem hún söng með [[Lúdó og Stefán|hljómsveitinni Lúdó og Stefáni]] lagið ''„Elskaðu mig“'' inn á plötu. Lagið varð geysivinsælt og framtíðin brosti við hinni sextán ára gömlu söngkonu. Í framhaldinu hóf hún að syngja með [[Hljómsveit Magnúsar Ingimarssonar]] og varð það að fimm ára farsælu samstarfi. Hljómsveitin lék einkum á skemmtistaðnum [[Röðull|Röðli]] (við Brautarholt) sem var opinn alla daga vikunnar. Ásamt Þuríði söng [[Vilhjálmur Vilhjálmsson]] með hljómsveitinni. Árið 1969 kom út fyrsta tveggja laga sólóplata Þuríðar með lögunum, ''„Ég ann þér enn“'' og ''„Ég á mig sjálf“''. Platan og söngurinn hlutu lof gagnrýnenda og í vinsældakosningum var hún valin ''„vinsælasta söngkona ársins“'' og platan ''„hljómplata ársins“''. Eftir árin með Hljómsveit Magnúsar Ingimarssonar söng Þuríður með ýmsum hljómsveitum og listamönnum svo sem: [[Ragnar Bjarnason|Ragnari Bjarnasyni]], [[Gunnar Þórðarson|Gunnari Þórðarsyni]], [[Jón Páll Bjarnason|Jóni Páli Bjarnasyni]], [[Tríó Hjörleifs Valssonar]], hljómsveitinni [[Vanir Mennmenn]] og [[Pálmi Gunnarsson|Pálma Gunnarssyni]] í hljómsveitinni [[Íslandía]].