|
|
|
'''Áttund''' í [[tónlist]] er [[tónbil]] sem spannar frá [[nóta_(tónlist)|nótu]] að fyrsta [[náttúrulegir yfirtónar|náttúrulega yfirtón]]i sínssínum eða nótunnar sjálfrar áttund hærra eða lægra. Ef við mælum nótur í [[tíðni]] eða [[hertz|hertzum]] þá er áttund upupp af A 440Hz (sem er litla a í [[tónfræði]]), A 880Hz (sem er einstrika A í tónfræði) og áttund lægri væri A 220Hz (sem er stóra A í tónfræði). Við sjáum því að talan helmingast; A 440Hz tvemtveimur áttundum neðar væri A 110Hz (440Hz/2 er 220Hz og 220Hz/2 er 110Hz).
Í skrifleguskrifuðu og töluðu máli er búið að gefa áttundum tónlistar nöfn til aðgreiningarað áaðgreina sömusamnefndar nótumnótur sem þarf að spila í mismunandi áttundum. Þar sem stafaröðin endurtekur sig þarf að aðgreina a frá a sem er áttund hærra. Við lítum til að mynda á mið c sem er hvít nóta á miðju píanói. Þá til aðgreiningar var það nefnt einstrika c eða c' og eru því allar nótur að næsta c fyrir ofan einstrika nótur, frá og með næsta c eru allar nótur tvístrikaðar fram að þrijaþriðja c og þar fram eftir götunum.
==Nöfn áttunda==
|
