„Sveppaeitrun“: Munur á milli breytinga

'''Sveppaeitrun''' eru [[eitrun]]areinkenni sem stafa af [[eitur|eitruðum]] efnasamböndum sem er að finna í [[sveppur|sveppum]]. Eitrið er aukaafurð [[efnaskipti|efnaskiptaferla]] sveppsins. Venjulega stafar sveppaeitrun af því að einhver ruglar eitruðum svepp saman við [[ætisveppur|ætisvepp]] og innbyrðir hann. Vegna þess hve eitursveppir líkjast oft ætisveppum stafar ruglingurinn af rangri greiningu á sveppnum. Jafnvel reynt sveppatínslufólk verður fyrir sveppaeitrun.

 

Alvarleg einkenni koma ekki alltaf fram strax eftir neyslu sveppsins og oft ekki fyrr en eitrið ræðst á [[nýru]]n, nokkrum mínútum eða klukkustundum síðar. Í sjaldgæfum tilfellum koma einkenni sem leiða til dauða ekki fram fyrr en nokkrum dögum eftir neyslu. Dæmigerð einkenni eru:

* [[Svefnhöfgi]]

Ef meðferð við eitruninni hefst fljótt er venjulega hægt að komast hjá alvarlegri einkennum, eins og dauða, ef um mjög eitraðan svepp er að ræða.

 

Þrír banvænustu sveppirnir sem til eru eru af [[ættkvísl (flokkunarfræði)|ættkvísl]] [[reifasveppir|reifasveppa]] (''[[Amanita]]''): [[grænserkur]] (''A. phalloides''), ''[[Amanita virosa]]'' og ''[[Amanita verna]]''; og tveir eru af ættkvísl [[kögursveppir|kögursveppa]] (''[[Cortinarius]]''): ''[[Cortinarius rubellus]]'' og ''[[Cortinarius orellanus]]''. Þessar tegundir valda flestum dauðsföllum.

 

* {{vefheimild|höfundur=Jóhannes Bergsveinsson|titill=Varasamir sveppir á Íslandi|url=http://www.lydheilsustod.is/fraedsla/fraedsluefni/afengi-og-vimuefni/nr/903|árskoðað=2007|mánuðurskoðað=25. ágúst}}

 

[[ro:Intoxicația acută cu ciuperci necomestibile]]

[[ru:Ядовитые грибы]]

[[sl:Zastrupitev z gobami]]

[[sv:Svampförgiftning]]