„Solveig Rafnsdóttir“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Navaro (spjall | framlög)
mEkkert breytingarágrip
Navaro (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lína 1:
'''Solveig Rafnsdóttir''' (um [[1470]] – um [[1562]]) var síðasta [[abbadís]] í nunnuklaustrinu á [[Reynistaðarklaustur|Reynistað]]. Hún gerðist [[nunna]] þar árið [[1493]], var vígð abbadís á áttunda degi jóla [[1508]] og var það þar til klausturlifnaður lagðist af [[1551]].
 
Solveig var af miklum höfðingjaættum. Faðir hennar var [[Hrafn Brandsson (eldri)|Rafn „eldri“ Brandsson]] lögmaður (um [[1420]]-[[1483]]) og móðir hennar hétvar Margrét Eyjólfsdóttir, fædddóttir [[1445Eyjólfur Arnfinnsson|Eyjólfs Arnfinnsson]]ar riddara á [[Urðir|Urðum]]. Bróðir Solveigar var [[Brandur Hrafnsson|Brandur]] prestur á Hofi í Vopnafirði og síðast príor á [[Skriðuklaustur (klaustur)|Skriðuklaustri]]. Hrafn faðir Solveigar deildi við [[Ólafur Rögnvaldsson|Ólaf biskup Rögnvaldsson]] og var í [[Bannfæring|banni]] þegar hann lést. Kann að vera að það hafi átt þátt í að Solveig gekk í klaustur.
 
Hún tók við stjórn klaustursins eftir að [[Agnes Jónsdóttir]] abbadís dó [[1507]] og stýrði því af röggsemi, áttí í ýmsum málaferlum og hélt vel á rétti sínum og klaustursins. Í skrá um eignir klaustursins frá 1525 kemur fram að það átti þá 42 jarðir í byggð og sjö eyðijarðir, 114 nautgripi, 520 kindur og 33 hross.
 
Þegar klausturlifnaður var lagður af við siðaskiptin voru nunnurnar ekki hraktar á brott, heldur fengu þær að vera áfram á Reynistað meðan þeim entist aldur og haga lífi sínu eins og þær voru vanar. Var þeim sem höfðu umboð klaustursins gert að skyldu að sjá nunnunum fyrir framfærslueyri. Solveig stýrði klaustrinu áfram en hafði þó engin ráð yfir eignum þess. Þessari stöðu hélt hún áfram til dauðadags, sem heimildir greinir á um hvort var 1561, 1562 eða 1563.
 
Á [[Þjóðminjasafn Íslands|Þjóðminjasafninu]] er fágætt [[altarisklæði]] frá [[Skarð á Skarðsströnd|Skarði]] á [[Skarðsströnd]]. Það er nú mjög slitið og í raun og veru ekki nema svipur hjá sjón móti því, sem hefur verið. Allt er það útsaumað með dýrlingamyndum, og eru á þvi: Þorlákur biskup helgi, St. Benedikt ábóti, St. Egidíus, Olafur helgi, Magnús Eyajarl og St. Hallvarður. Áletrun með nafni er saumuð undir hverja mynd, og efst á klæðinu er leturlína, þar sem stendur:
Lína 9 ⟶ 13:
Er talið fullvíst að það sé Solveig Rafnsdóttir.
 
== TenglarHeimildir ==
* [{{vefheimild|url=http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=10263222317547|titill=„Reynistaðarklaustur“. ''HálfTímarit tylftHins helgraíslenska mannabókmenntafélags'';, grein8. íárg. Tímanum 1956]1887.}}
* {{vefheimild|url=http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=3556350|titill=„Reynistaðarklaustur“. ''Sunnudagsblað Tímans'', 6. ágúst 1967.}}
* Sigríður Gunnarsdóttir: ''Nunnuklaustrið að Reynistað''. Smárit Byggðasafns Skagfirðinga.
 
[[Flokkur:Íslenskar abbadísir og príorinnur]]
[[Flokkur:Reynistaðarklaustur]]
{{fd|1470d|1562}}
 
== Tenglar ==
{{Stubbur|Æviágrip}}
* [http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=1026322 ''Hálf tylft helgra manna''; grein í Tímanum 1956]
{{fd|1470|1562}}