„Stefán Ólafsson (f. 1619)“: Munur á milli breytinga

'''Stefán Ólafsson''' (um [[1619]]-[[1688]]) fæddist á Kirkjubæ í Hróarstungu, sonur síra [[Ólafur Einarsson|Ólafs Einarssonar]] skálds en [[Einar Sigurðsson í Eydölum]] var afi hans. Stefán var ungur settur til mennta, fyrst í Skálholtsskóla en síðar í Kaupmannahafnarháskóla. Hann sökkti sér á þeim árum mjög niður í norræn fræði og þýddi meðal annars [[Völuspá]] á [[Latína|latínu]]. Eftir fimm ára dvöl í [[Kaupmannahöfn]] sneri Stefán aftur til Íslands[[Ísland]]s sumarið [[1648]]. Árið eftir varð hann prestur í Vallanesi og síðar prófastur og þar bjó hann til dauðadags. Stefán orti mikið, bæði sálma og veraldleg kvæði. Er sumt af skáldskap hans létt og lipurt, gjarnan ort við lög og ætlað til söngs.