„Slysavarnafélag Íslands“: Munur á milli breytinga

Árið 1968 fól ríkið Slysavarnafélaginu að koma á fót og reka Tilkynningaskyldu íslenskra skipa. Mikil umræða hafði verið árin þar á undan um mikilvægi slíkrar þjónustu. Það var þó ekki fyrr en síldarbáturinn Stígandi fórst djúpt norður í höfum árið 1967 að málið komst á rekspöl. Á þessum tíma voru engar markvissar upplýsingar um ferðir skipa. Þó var vitað að Stígandi væri á landleið. Farið var að óttast um skipið og hófst mikil leit. Rétt tæpum fimm sólarhringum eftir slysið fannst áhöfn skipsins á reki í björgunarbátum. Er þetta lengsti tími sem íslenskir sjómenn hafa þurft að dvelja í björgunarbátum svo vitað sé. SlysavarnafélagiðSamhliða rak ogTilkynningaskldunni rak þáSlysavarnafélagið þjónustubjörgunarmiðstöð tilsem ársinsstjórnaði 2004. Farið var að óttast um skipiðleit og hófst mikil leit. Rétt tæpum fimm sólarhringum eftir slysið fannst áhöfn skipsinsbjörgun á reki í björgunarbátumhafinu. ErSlysavarnafélagið þettasá lengstium tími sem íslenskir sjómenn hafa þurft að dvelja í björgunarbátum svo vitað sé. Slysavarnafélagið rakrekstur TilkynningaskyldunaTilkynningaskyldunnar til ársins 2004 þegar hún varð hluti af vaktstöð siglinga.