„Devanagarí“: Munur á milli breytinga

'''Devanagari''' ([[hindí]]: देवनागरी, ''Devanāgarī''), einnig kallað '''nagari''', er [[ritkerfi]] [[Indland]]s og [[Nepal]]s. Ritkerfið var fundið upp á [[11. öld]] út frá fornri skrift sem nefnist [[brahmi]]. Vegna þess að miklar bókmenntir á [[sanskrít]] voru gefnar út með skriftinni, mörg telja devanāgarī vera opinbera ritkerfið fyrir málið, þó að það hafir aldrei verið neitt til. Skriftin er skrifuð frá vinstri til hægri, notar ekki hástafi, er ein [[Skrifletur#Abúgída|abúgída]], samanstendur af 48 bókstöfum; 34 samhljóðum og 14 sérhljóðum, og nánast allir stafirnir bera einkennandi línu sem gengur í gegnum stafinn að ofan. Devanāgarī er notað til að skrifa [[hindí]], [[maratí]] og [[nepalska|nepalsku]]. Frá því á [[19. öld]] hefur það verið mest notaða skrift fyrir sanskrít. Skriftin er líka notuð fyrir [[bojpurí]], [[gujarí]], [[paharí]] ([[garvalí]] og [[kumaoní]]), [[konkaní]], [[magahí]], [[maítilí]], [[marvarí]], [[bilí]], [[nevarí]], [[santalí]], [[tarú]] og stundum [[sindí]], [[sérpa|sérpu]] og [[kasjmirí]]. Áður fyrr var hún notuð til að skrifa [[gujaratí]].