„Halldór Hermannsson“: Munur á milli breytinga

▲Halldór lauk stúdentsprófi við Menntaskólann í Reykjavík 1898. Fór þá til Kaupmannahafnar og varð Cand. phil. 1899, og hóf svo nám í lögfræði, en réðst í desember 1899 í þjónustu [[Willard Fiske|Willards Fiske]] í Flórens á Ítalíu, til þess að sjá um Íslandsdeildina í bókasafni hans. Þegar Fiske dó, 1904, hafði hann ánafnað Cornell-háskóla í Ithaca, New York, bókasafn sitt. Fór Halldór með safnið vestur um haf og varð síðan forstöðumaður þess. Hann varð einnig kennari og síðar prófessor við háskólann uns hann náði aldursmörkum. Eitt ár, 1925–1926, var hann bókavörður við [[Árnasafn]] í Kaupmannahöfn, en fannst þröngt um sig þar undir stjórn [[Finnur Jónsson (málfræðingur)|Finns Jónssonar]] og fleiri, og tók aftur við fyrra starfi sínu. Hann var þó áfram í [[Árnanefnd]] í mörg ár. Það var að hans frumkvæði að Árnanefnd hóf útgáfu á ritröðinni [[Bibliotheca Arnamagnæana]].

▲Halldór var stórvirkur fræðimaður, einkum um [[bókfræði]] og [[sagnfræði]], og gaf út skrár um Fiske-safnið, sem hafa verið ómetanleg bókfræðirit allt til þessa dags. Einnig hóf hann útgáfu á tímaritinu eða ritröðinni ''Islandica'', þar sem hann birti ritaskrár um ýmis efni og sagnfræðilegar ritgerðir. Ritaskrá hans, eftir Stefán Einarsson, birtist í ''Árbók Landsbókasafns Íslands'', 1957–1958.