„Hitaveita“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 1:
'''Hitaveita''' er dreifing varma.
Orðið „orkuveita“ hefur verið notað í auknu mæli, sem lýsir því betur að flutt er bæði [[varmi]] og [[rafmagn]], en orðið „hitaveita“ var tekið inn í mörg önnur tungumál líkt og orðið [[geysir]] yfir þetta fyrirbæri: (jarð)hitaveitur.<ref>Guðmundur Pálmason. „Hvað er jarðhiti?“. Vísindavefurinn 25.9.2002. http://visindavefur.is/?id=2687. (Skoðað 29.3.2011).</ref>
Einkenni varmaorku er að nýta má hana við mishátt [[hitastig]], frá hæsta hita á hverjum stað og allt niður undir umhverfishita. [[Háhitasvæði]] geymir hita í jarðhitageymi og hitinn er á bilinu 250-350°C og þar er hægt að nota [[gufa|gufuna]] úr jörðinni til að knýja rafal og framleiða [[rafmagn]], eftir verður þá heitt vatn sem er yfir 100°C heitt og nota mætti það til húshitunar. En eftir það er svo vatnið ekki orðið kalt heldur er við 30-40°C heitt og er nothæft til [[Sundlaug|sundlaugarhitunnar]] eða snjóbræðslu til dæmis. Ekki er þó oft hægt að nýta varmainnihald [[Vatn|vatnsins]] að fullu niður undir umhverfishita, þó það sé æskilegt markmið. Æskilegt er einnig að dæla afgangsvatninu niður í jarðhitageyminn til að viðhalda [[þrýstingur|þrýstingi]] í honum. <ref>Guðmundur Pálmason.(2005) Jarðhitabók, Eðli og nýting auðlindar.Reykjavík. Hið íslenska bókmenntafélag. </ref>
== Tilvísanir ==
| |||