„Kynvitund“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m robot Bæti við: mk |
m bjó til fyrirsagnir |
||
Lína 1:
{{Athygli|Hér þarf að taka mikið til hvað varðar tengla, uppsetningu texta og málfar.}}
Kynsamsemd er ein af grunnstoðum persónuleikans og vísar til þess hvort einstaklingurinn telji sig vera karlkyns eða kvenkyns (ath. þroska). Hugtakið vísar þannig yfirleitt til þeirrar skoðunar sem og hegðunar sem fólk sýnir og sem er einkennandi fyrir annað hvort kynið. Börn verða meðvituð um það á unga aldri hvoru kyninu þau tilheyra og eftir það er afskaplega erfitt að breyta kynsamsemd þeirra. Það er nauðsynlegt að átta sig á því að kynsamsemd hefur ekkert að gera með kynlöngun þar sem kynlöngun vísar til þess hvoru kyninu einstklingurinn laðast að en kynsamsemd hvoru kyninu einstaklingurinn tilheyrir.
Kynsamsemd ræðst af mörgu. Það sem hefur áhrif á hana er sennilega líkamlegur þroski, félagslegt umhverfi og hormónar sem hafa áhrif á líkamann. Kynsamsemd tengist líkamlegu útliti, löngunum og því hvoru kyninu viðkomandi telur sig tilheyra.
== Kynsamsemdarröskun í börnum ==▼
Börn sem ekki hafa náð kynþroska geta hæglega verið óörugg með það hvoru kyninu þau tilheyra. Stúlkur geta haldið því fram að þau séu, eða vilji vera, strákar og öfugt. Börn geta haldið því fram að kynfæri þeirra eigi eftir að breytast síðar á ævinni og jafnvel sýnt fyrirlitningu á eigin kynfærum. Fæstir foreldrar líta á þetta sem vandamál í upphafi, s.s. ef stúlka heimtar að hár hennar sé klippt stutt. Með tímanum geta foreldrar hins vegar farið að hafa áhyggjur og leitað til sérfræðinga með þá spurningu hvort eitthvað sé að barninu þeirra. Það þarf þó alls ekki að vera að barn sem sýnir hegðun sem er dæmigerð fyrir hitt kynið sé haldið kynsemdarröskun og verður að sjálfsögðu að skoðast í hverju tilfelli fyrir sig. Rannsakendur greinir á um það hvort barn sem sýni hegðun dæmigerða fyrir hitt kynið sé líklegt til að "verða" samkynhneigt þegar fram líður. Þessi spurning leiðir hins vegar aftur að spurningunni um það hvort samkynhneigð sé ásköpuð eða áunnin. Og þrátt fyrir að líklegra sé að barn sem sýnir hegðun sem er dæmigert fyrir hitt kynið verði samkynhneigður einstaklingur stendur eftir spurningin um orsök og afleiðingu. Sýnir barnið dæmigerða hegðun hins kynsins af því að það er samkynhneigt eða verður það samkynhneigt af því að það sýnir hegðunina. Til þess að svara þessari spurningu þarf svo fyrst að svara spurningunni um það hvenær...▼
▲Kynsamsemdarröskun í börnum
▲Börn sem ekki hafa náð kynþroska geta hæglega verið óörugg með það hvoru kyninu þau tilheyra. Stúlkur geta haldið því fram að þau séu, eða vilji vera, strákar og öfugt. Börn geta haldið því fram að kynfæri þeirra eigi eftir að breytast síðar á ævinni og jafnvel sýnt fyrirlitningu á eigin kynfærum. Fæstir foreldrar líta á þetta sem vandamál í upphafi, s.s. ef stúlka heimtar að hár hennar sé klippt stutt. Með tímanum geta foreldrar hins vegar farið að hafa áhyggjur og leitað til sérfræðinga með þá spurningu hvort eitthvað sé að barninu þeirra. Það þarf þó alls ekki að vera að barn sem sýnir hegðun sem er dæmigerð fyrir hitt kynið sé haldið kynsemdarröskun og verður að sjálfsögðu að skoðast í hverju tilfelli fyrir sig. Rannsakendur greinir á um það hvort barn sem sýni hegðun dæmigerða fyrir hitt kynið sé líklegt til að "verða" samkynhneigt þegar fram líður. Þessi spurning leiðir hins vegar aftur að spurningunni um það hvort samkynhneigð sé ásköpuð eða áunnin. Og þrátt fyrir að líklegra sé að barn sem sýnir hegðun sem er dæmigert fyrir hitt kynið verði samkynhneigður einstaklingur stendur eftir spurningin um orsök og afleiðingu. Sýnir barnið dæmigerða hegðun hins kynsins af því að það er samkynhneigt eða verður það samkynhneigt af því að það sýnir hegðunina. Til þess að svara þessari spurningu þarf svo fyrst að svara spurningunni um það hvenær...
==Kynsamsemdarröskun í fullorðnum==
Kynsamsemdarröskun í fullorðnum getur verið tvenns konar: Kynskiptingar og samkynsemdarröskun á kynskipta. Kynskiptingar upplifa mikla þörf til að breyta líkama sínum í líkama hins kynsins. Tölur um kynskiptinga eru lágar. Tölur benda til þess að einn af hverjum 30.000 körlum og ein af hverjum 100.000 konum í sumum löndum Evrópu óski eftir kynskiptiaðgerð. Hins vegar er mikill ágreiningur um það hvort þessar tölur séu réttar.
| |||