Stafrófsröð er ákveðin röð bókstafa í gefnu stafrófi. Þegar raðað er í stafrófsröð er byrjað á því að raða eftir fyrsta staf orðanna, hugtakanna eða annars sem skal raða og svo koll af kolli. Stafrófsröð er meðal annars oftast notuð við niðurröðun í orðabækur, símaskrár, alfræðiorðabækur og fleira.

Stafrófsröð getur verið misjöfn á milli tungumála, í ensku er hún eftirfarandi:

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Stafrófsröð í íslensku stafrófi er eftirfarandi[1]:

A Á B D Ð E É F G H I Í J K L M N O Ó P R S T U Ú V X Y Ý Þ Æ Ö

Lágstafur raðast á undan hástaf:

a A á Á b B

Dæmi um nokkur orð í stafrófsröð:

  1. Amma
  2. Arabi
  3. Arabía

Ef talað er um að fólki eða hlutum sé raðað í stafrófsröð er þeim raðað eftir nöfnunum eða orðunum yfir viðkomandi manneskju eða hlut.

Vísur um stafróf breyta

Stafrófsvísa

A, b, c, d, e, f, g;
eftir kemur h, i, j, k,
l, m, n, o, einnig p,
ætla ég q þar standi hjá.
R, s, t, u, v eru þar næst,
x, y, z, þ, æ, ö.
Allt stafrófið er svo læst
í erindi þessi lítil tvö.
(Gunnar Pálsson í Hjarðarholti)


Íslensk stafrófsvísa

A, á, b, d, ð, e, é,
f, g, h, i, í, j, k.
L, m, n, o, ó og p
eiga þar að standa hjá.
R, s, t, u, ú, v næst,
x, y, ý, svo þ, æ, ö.
Íslenskt stafróf er hér læst
í erindi þessi skrítin tvö.
(Þórarinn Eldjárn)

Tilvísanir breyta

  1. Árnastofnun, 2011, "Stafróf og stafrófsröð Geymt 21 janúar 2014 í Wayback Machine"