Írska bandalagið eða Írska kaþólska bandalagið var stjórn sem mynduð var á Írlandi eftir írsku uppreisnina 1641. Stjórnin var mynduð af kaþólskum aðalsmönnum, kirkjunnar mönnum og herforingjum og var staðsett í Kilkenny. Frumkvæðið að stofnun bandalagsins kom frá biskupnum Nicholas French og lögmanninum Nicholas Plunkett. Þann 10. maí 1642 var þar haldið kirkjuþing og Bandalagseiðurinn svarinn. Í eiðnum lýstu menn hollustu við Karl 1. og kölluðu uppreisnina réttlátt stríð. Í september árið eftir samdi bandalagið um vopnahlé við her enskra konungssinna í Dublin og 1644 sendu þeir 1500 menn til að styðja konungssinna í bardögum við her sáttmálamanna sem Skotar höfðu sent til Ulster í kjölfar uppreisnarinnar. Árið 1645 kom Giovanni Battista Rinuccini til Írlands sem postullegur erindreki með hergögn fyrir bandalagið. Samningaviðræður við enska konungssinna undir stjórn James Butler 1. hertoga af Ormonde fóru upphaflega út um þúfur en eftir ósigra gegn enska þinghernum komust konungssinnar og bandalagsmenn að samkomulagi.

Þing írska bandalagsins var haldið í Kilkenny-kastala

Árið 1649 gerði Oliver Cromwell innrás í Írland og gjörsigraði konungssinna og bandalagsmenn. Kaþólsku landeigendastéttinni var nánast útrýmt og stofnanir kaþólsku kirkjunnar á Írlandi lagðar niður. Flestir æðstu stjórnendur bandalagsins fóru í útlegð til Frakklands. Eftir endurreisn konungdæmis í Englandi fengu sumir þeirra hluta af löndum sínum aftur.