Áfir [1] er vökvi sem verður eftir þegar smjör er unnið úr rjóma, en til að rjómi geti orðið að smjöri er hann strokkaður. Áfir voru áður nýttar til drykkjar og í ýmsan mjólkurmat, og eru víða enn þótt Íslendingar noti þær lítið til manneldis.

Áfir

Í Þjóðsögum og sögnum, sem Elías Halldórsson tók saman, er áfum lýst sem svaladrykk:

Konan feit og kakan heit
og kaldar áfir að drekka.

Tilvísanir breyta

  1. Beygingarlýsing íslensks nútímamáls
   Þessi matar eða drykkjargrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.